Vandaag was het dan eindelijk zover. Vanochtend om 6:00 gaat de wekker, want om 6:30 moeten we al naar Schiphol.
Eenmaal aangekomen op Schiphol hoeven we alleen nog maar onze bagage te droppen. (we hebben al online ingecheckt).
Ons idee dat dit sneller zou zijn is niet helemaal waar. Er staat nog een hele rij bij de bagage.
Als we dan eindelijk aan de beurt zijn, komt er een stewardess voor ons staan. Nee he denken we al bij onszelf. Wat nu weer?
Gelukkig bleek het een wisseling van de wacht waardoor we uiteindelijk na 3 kwartier onze bagage hebben ingecheckt.
Nu nog even met de ouders van Sipke een bakkie doen en een sigaretje roken.
Hierna kunnen we door de paspoortcontrole.
Na de controle natuurlijk nog even snel iets te roken gekocht, want dat is taxfree. Nog even snel een sigaretje roken in een smoking area, aangezien we daarna meer dan 11 uur zonder zullen moeten.
Om 9:30 kunnen we ons begeven naar de gate. Hier duurt het nog een uurtje voor we mogen instappen, maar dan gaat het toch echt gebeuren.
We hebben comfort class en de eerste stoelen. Hierdoor hebben we een zee van ruimte. Tevens mogen we de hele vlucht gebruik maken van de business class toiletten, aangezien de toiletten achter ons het niet doen.
Het blijkt dat de vlucht ook “maar” 10 uur gaat duren vanwege een gunstige route.
De vlucht gaat gelukkig redelijk snel en het personeel van KLM zorgt dat we niets tekort komen. We krijgen een lekkere lunch en een smakelijke maaltijd. Tijdens de hele vlucht krijgen we verder ook nog genoeg te drinken.
En dan om 12.00 plaatselijke tijd (21:00 uur Nederlandse tijd) gaan we landen. Hierna nog even door de douane, wat verbazingwekkend snel gaat.
Op naar de autoverhuurder, maar eerst nog even bij Starbucks langs voor een ice tea.
Bij de autoverhuurder halen we onze auto op. Aangezien er niet zo heel veel meer is in onze klasse, besluiten we voor een Pontiac Vibe te gaan en dan kunnen we eindelijk de weg op.
Het eerste stuk gaat erg gemakkelijk. Uiteindelijk gaan we de highway met 6 banen op. Gelukkig is het hier nog betrekkelijk rustig.
Na een tijdje rijden we de stad in en laten ons leiden door de GPS.
En natuurlijk zijn we weer niet zo slim geweest om een routebeschrijving te printen. Nee hoor, we vertrouwen gewoon op de GPS, want dat gaat altijd goed : )
We hebben het adres ingetoetst, maar het huisnummer kon hij niet vinden. Ach ja dan doen we toch gewoon 6000 ipv 8000. Uiteindelijk komen we op Selma Avenue, maar we kunnen niet het nummer vinden wat we moeten hebben. Ach dan rijden we gewoon nog een rondje. Een paar keer rechts en dan zijn we op dezelfde straat, maar nog steeds niet kunnen vinden.
Uiteindelijk stoppen we dan maar bij een parking en gaan we het aan een mannetje vragen. Dit mannetje is erg behulpzaam en probeert ons te helpen. Als hij het adres op zijn GPS invoert kan hij wel het juiste nummer kiezen. Dit is toch wel vreemd.
Dus besluiten we om nog maar een keer het adres in te toetsen en wat blijkt: We kunnen bij de straat kiezen tussen Los Angeles en West Hollywood.
Kijk daar ging het fout. Als we West Hollywood kiezen komt bij ons ook het nummer tevoorschijn.
We kunnen weer op weg. Maar dan blijkt dat we linksaf moeten slaan. Dit is een beetje een probleem omdat het zo druk is dat we nooit kunnen oversteken. Ach ja, dan maar rechtsaf slaan, want dat is makkelijker.
Na een beetje omrijden komen we dan toch aan. Nu nog even de mensen van de bed & breakfast bellen en we zijn er.
Sylvester van de bed & breakfast is een geweldig aardige man, die gelijk ontzettend behulpzaam is.
Na een kopje thee besluiten we op zijn aanraden bij een restaurant te gaan eten waar ze lekkere sandwiches hebben. We kiezen voor de triple deck en verwachten een club sandwich te krijgen.
Dit blijken we ook te krijgen, maar dan dubbel zoveel en een dikke laag beleg.
Daarnaast nog een salade. Je raadt het al, dit is dus de amerikaanse maatstaf. We krijgen het dus ook niet op.
Tevens bestellen we nog wat te drinken.
Als ze de ice tea komt brengen vraagt ze of ik er suiker bij wil. Ik kijk haar bevreemd aan, want ice tea is van zichzelf al zoet, dus ik zeg nee.
Nou dat heb ik geweten. Zodra ik een slok neem, valt me de totaal niet zoete smaak op. Toch maar even suiker vragen.
Uiteindelijk gaan we om half negen slapen, want we zijn toch wel behoorlijk moe.
Op naar morgen!