Gisteravond viel het iets meer mee in dit dorpje, maar we vinden het nog steeds niets. We kijken uit op voor ons gevoel een trailer park. Misschien is het een hartstikke leuk stadje, maar niet voor ons. Vannacht zijn we ook nog een keer tegelijkertijd wakker geworden. Na een blik op de wekker geworpen te hebben bleek het pas half drie te zijn. O nee, nog 3 uurtjes slapen en dan kunnen we eindelijk weg. Om 6 uur worden we weer wakker en na een snelle douche en onze kleding aantrekken (we hebben onze koffer niet eens opengemaakt, zo snel wilden we weg) vertrekken we richting Yosemite.
Na een uur rijden zijn we nog steeds niets tegengekomen. Zo verlaten is het hier. We hebben ook nog eens best een beetje honger, want gisteren hebben we overleefd op een soort noodrantsoen. We rijden verder en komen langs Shady Ladies. Dit blijkt een hoerenboerderij te zijn. O nee, we hebben al helemaal beelden van ouwe dames. We vragen ons af welke mensen hier heen komen, want er is echt niets. Waarschijnlijk truckers of iets dergelijks.
Uiteindelijk gaan we een bergpas over en komen in een iets betere omgeving. Hier is het wat groener, maar nog steeds verlaten. We dachten dat de weg naar Bluff verlaten was, maar daar was heel wat meer dan hier.
We hebben ook weer te maken met dips in de weg. Nou als we de vorige dagen al achtbaan rijden vonden, dan is dit de superachtbaan. Soms zie je totaal de weg niet en maak je opeens een duik naar beneden.
Na zo’n 4 uur rijden komen we in een piepklein dorpje. Hier stoppen we bij het tankstation en gaan we naar binnen. Echt veel hebben ze hier niet, dus we halen een kitkat en snicker. Dan krijgen we in ieder geval wat suikers binnen.
Na nog een half uurtje rijden gaan we weer een bergpas over en komen in een bos. Dit is zo veel beter dan de verlaten weg waar we vanochtend waren. Hier maken we een stop om even uit te rusten. Het is toch zo’n 7 uur rijden vandaag dus dit hebben we wel even nodig. Net als we een foto willen maken krijgen we te maken met agressieve wespen, dus gaan we maar weer snel op pad.
We komen bij de Tiogapas waar we een tankstation met supermarkt treffen. Eindelijk, we kunnen een fatsoenlijke kop thee kopen. Hier zijn we zo aan toe. We voelen ons ook al echt Amerikanen met onze beker thee met deksel mee in de hand. We gaan vanaf hier de hoogste weg in Amerika rijden en moeten klimmen naar 9900 feet. (ongeveer 3000 meter). Dit is een ongelooflijk mooie weg waarmee we uiteindelijk in Yosemite aankomen. Het is hier helemaal super, met af en toe een beetje hoogtevrees van mijn kant. We maken erg veel stops onderweg, want er is veel te zien. Je rijdt langs hoge bomen met een afgrond om vervolgens een meer aan de zijkant te zien, waardoor het weer helemaal plat is.
Rond 3 uur ‘s middags komen we aan in El Portal. Na zo’n 15 km komen we aan bij Cedar Lodge waar we verblijven. Het valt ons gelijk op dat het hier allemaal al weer zo anders is dan in Beatty. We checken in en kunnen dan eindelijk iets eten. We bestellen bij de bar/grill een lekkere hamburger en sandwich. O, wat smaakt dit ontzettend goed. We zijn erg blij dat we hier zijn.
Rond 5 uur gaan we naar de lobby om toch maar betaald te internetten. Dan kunnen we eindelijk onze verhalen posten, want hier zijn we in Las Vegas niet aan toegekomen. Hierna gaan we bij het restaurant nog een lekkere salade eten.
Na het eten gaan we nog even naar de bar naast het restaurant. Hier zijn de mensen weer zo vriendelijk en drinken we een biertje en een mojito.
Goh, dit is echt een verademing na Beatty. Daar willen we nooit meer naar terug. Gelukkig vinden we onze reis nog wel steeds ongelooflijk en kunnen we er nu weer erg om lachen wat we hebben meegemaakt.