Month: July 2015

Vannacht hebben we in het laatste hotel, geboekt door Inlandsbanan, geslapen. Alle hoels waren super de lux. Weer vroeg op. Om 7.45 reed de Inlandsbanetrein voor. Het is bewolkt met stukjes blauw, 16 graden. Samenvattend hebben we de hele reis echt fantastisch weer gehad. Bij twee gelegenheden regen. 1. in Mora op de eerste dag wachtend op de trein. 2. de eerste avond op Hurtigruten, maar toen zaten we toch lux te eten. Ook samenvattend wil ik nu melden, dat we slechts enkele muggen en knots zijn tegengekomen. Chris heeft één muggenbeet!! Je moet weten dat muggen hem overal en onmiddellijk vinden. Vandaag hadden we 2 fika stops ( eten en drinken) voordat we Mora bereikten. In Åsarna kregen we een klein piano concert door één van treinstewardessen. In Mora moeten we vijf kwartier wachten op de zuidgaande Inlandsbanan. In Ludvika worden we opgehaald door onze lieve vrienden Yvonne en Torbjörn. Zij worden de eerste slachtoffers van onze verhalen over onze super belevenis – Inlandsbanan + Hurtigruten.

SISTA DAGEN – ÖSTERSUND – MORA – LUDVIKA

I natt sov på det sista hotellet, bokat genom Inlandsbanan. Alla hotell har vari super de lux. Vi steg upp tidigt. Kvart i 8 stod vi på perrongen igen och inväntade Inlandsbanetåget. Det är mulet med blåa bitar som tittar fram, 16 grader. Sammanfattningsvis har vi haft fantasiskt väder hela resan. Två ggr lite regn. 1. första dagen i Mora, när vi väntade på Inlandsbanetåget. 2. första kvällen på Hurtigruten, medan vi ändå satt och åt lyxmiddag. Också sammanfattningsvis skall jag nu meddela att vi knappast sett några mygg eller knott. Chris, som myggen omedelbart signalerar, har étt myggbett. Idag har vi 2 fika stopp innan vi kommer till Mora. I Åsarna fick vi en liten piano koncert av en av tågvärdinnorna. I området Jämtland, Hälsingland, Härjedalen sjöng ena tågvärdinnan ” Sommaren är kort” skriven av Tomas Hedin. Han kommer härifrån trakterna. I Mora måste vi vänta fem kvart innan vi åker vidare med sydgående Inlandsbanan till Ludvika. Våra goda vänner Yvonne och Torbjörn hämtar oss där. De blir sedan de första slaktoffren  för alla våra historier om vår fantasiska resa med Inlandsbanan + Hurtigruten.   
   

Vanochtend dus vroeg op. Toen we in Trondheim op straat stonden was het even over acht. Niets was nog open. We vonden een winkelcentrum en zie daar was er Wifi. Later bleek dat overal in Trondheim had je Wifi. Ik heb heel veel blogberichten zitten invoeren. Hoofddoel voor deze dag was de Nidaros dome bekijken, de grote kerk van heilige Olav( leefde ongeveer 900) hij werd christen in Engeland en daarna moest heel Noorwegen christen worden. Na zijn dood werd hij heilig verklaard. Nog vandaag zijn er vele pelgrimswegen uit heel Europa leidend naar Trondheim. Er werd namelijk een kerk, de Nidarosdom, gebouwd boven zijn graf. We kozen voor guided toer in het Engels, leuke gids. In de kerk bevinden zich twee bijzondere orgels, een barokorgel gebouwd door Wagner uit de 16 e eeuw. Nog volledig in takt. Veel later is een tweede orgel gebouwd door ene Steinmeyer. Even ná onze rondleiding werd gespeeld op de barokorgel, drie stukken van Bach. We zagen de organist van schuin onder. Zijn benen zwengelde als op een harlekijn, toen hij de trappers bediende. Na de Dom bekeken we een stuk oude stad, we aten lunsj – op z’n noors. En dan was het tijd om het station op te zoeken. Ik zit nu in de trein naar Zweden, Östersund, waar onze laatste hotelovernachting wacht.

   
    

   

  Al om zeven uur zaten we bij ontbijt. Onze eerste dag zonder zon. Wij zitten achter glas op deck acht met mooie uitzicht. Straks zullen de poolcirkel passeren. Dan komt een ‘cermoni’ op deck 9. Benieuwd wat dat inhoudt. Ondertussen zien we steeds huizen op alle eilanden, kleine, grote eilanden. Ook boerderijen, dus niet alleen zomerhuisjes. De enige manier om op en van deze eilanden te komen is per boot. Hoe is dat in de winter? Maar dan gaan ze misschien op de skies over het ijs. POLCIRKEL Aan stuurbord ( rechts) ligt een klein eilandje met een merk, Vikingen, genaamd. Daar passeer je de poolcirkel. Van de bootbezetting kregen een lepel levertraanolie, leef je nog honderd jaar. De lepel mochten we houden. Na de levertraan kreeg je behoefde naar koffie! Chris ging naar de cafetaria om koffie te halen. Met mijn betaalpas. Komt die terug met mooie bekers koffie, gemerkt Hurtigruten etc maar de koffie koste 42 euro per beker! laatste keer Chris mijn betaalpas meekrijgt! Naar mate de dag verstrijkt wordt het wolkendek lichter en de zon komt door. Dez witte bergtoppen, die verborgen waren komen ter voorschijn. Wij zien steeds meer ponten tussen de eilanden. Ik verwonder me over alle mensen op de boor, die dikke boeken zitten te lezen. Ze hebben dus geen ogen vooral het mooie vóór ons. Er is Wifi aan boord, maar dat werkt niet. Dus ik zit dit te schrijven om later te publiceren als we een betere Wifi plek vinden, in Trondheim misschien. Hurtigruten wordt net als vroeger gebruikt voor op en afstijgen. Bij alle plaatsen die we aanleggen komen nieuwe mensenaan boord en sommige andere gaan eraf. Soms liggen er grote hotels aan de kade. Waarschijnlijk blijven mensen een paar dagen voor sight- seeing en komen dan weer aan boord – op een volgende Hurtigruten. Ten zuiden van Sandnessjøen ligt een bergketen met 7 toppen, de zeven zustersgenoemd. De zon kwam steeds meer door maar de temperatuur stopt bij 12 graden. We bleven op dek 8 en hadden machtige vieuws. ‘s middags kwamen we langs een eiland genaamd Torget ( de markt) Aan het einde van het eilandje was een hoge bult/ berg; h et bijzondere van die berg was dat er een groot gat dwars door de berg was. Gisteren aten we lux in het restaurant. Vandaag  boekten  we de maaltijd in de eetzaal, waar de meesten aten. De maaltijd had 3 gerechten ( gistereren hadden we 2 gerechten) we werden echter minder ‘vol’ maar betaalden even veel. In Røvik, grotere stad, legden we gelijk aan met een andere Hurtigruten Polarlys. Morgen gaan we vroeg op. Trollfjord legt aan in Trondheim 6.30. Wij eten ontbijt, maar moeten dehut verlaten om 8 uur. Is er iemand die zich afvraagt hoe het gaat met mijn breien? Gisteren breide ik geen steek met het mooie weer, vandaag werd het meer.

Elfde dagen, andra dagen på Hurtigruten, satt vi redan kl. 7 vid frukosten. Idag är vår första dag utan sol. Vi sitter på däck 8 bakom glas men har fin utsikt. Kusten är fortfarande imposant. Straks kommer vi passera polcirkeln, det skall bli nå’ n slags ceremoni uppe på däck 9. Hela tiden ser vi hus på alla öar. Ja tom bondgårdar, alltså inte bara sommarhus. Ända sättet att komma ut, måste vara med båt eller färgor. Hur är det på vintern? Fast då skidar man kanske över isen. POLCIRKELN Vid styrbordssida ( höger) var ett märke på en liten ö, Vikingen, som markerade polcirkeln. Av besättningen fick vi en sked fiskleverolja. Vi kommer att leva i ännu hundra år. Skeden fick vi behålla. Den blir kanske min fasta sked att äta min morronfil med müsli. Efter fiskleveroljan hade man behov av kaffe! Chris gick ner till cafetarian. Med mitt betalkort! Kom tillbaka med två fina bägare kaffe. Bägarna, snygga muggar med Hurtigruten, MS Trollfjord. Kostade 42,- euro per styck! Sista gången Chris får med mitt 

kort! Allt eftersom da’ n förflöt släppte molntäcket och kom solen fram. De snöiga bergtopparna som varit gömda  i moln, syns igen. Vi ser nu alltfler smä färgor mellan öarna. Jag föru drar mig över en hel del folk här på Hurtigruten som sitter och läser i tjocka böcker. Har dom ju ej ögon för allt de vackra framför oss. Det skall vara Wifi om ord, men det funkar inte. Så det här skriver jag för att publicera senare på vår blog, när vi hittar ett bättre Wifi ställe. Kanske i Trondheim. Hurtigruten används liksom förr för på och avstigning. Vid alla platser vi angör kommer nytt folk på båten och andra rullar sina koffertar iland. Ibland står det stora hotell nere vid kajen. Antagligen stannar folk här för några dagars sight- seeing. Söder om Sandnessjøen ligger en bergkedja med 7 toppar, kallad de sju systrarna. Det blev allt ljusare, solen kom fram men temperaturen stannade på 12 grader, så vi blev sittandes på däck 8 där man hade utsikt åt alla håll. Vid middagstid kom vi för i ett berg på ön Torget. Berget heter Torghatten. Det som var särskilt med berget är att det finns ett hål rakt genom berget. Igår åt vi lyxx på den lilla restaurangen. Idag bokade vi plats i matsalen, där de flesta äter. Vi fick 3 rätter ( igår bara 2 rätter). Vi blev emellertid mindre mätta, men betalade lika mycket. Under tiden har vi lagt till i Røvik, stor by, samtidigt kom en nordgående Hurtigruten, Polarlys och lade till vid samma kaj. I morron skall vi upp tidigt. Trollfjord är i Trondheimkl.6.30 Vi får äta frukost, men måste lämna hytten kl 8. Är det någon som undrar hur det går med min stickning? Igår stickade jag inte en maska, idag blev det mer.  

   

   

  

 we zijn bofkonters van de bovenste plank. Toen we wakker werden scheen de zon, warm, heet. Vanuit onze raam zagen we de boot aankomen. Het bleek later de ‘verkeerde’ Deze was de noordwaartse boot, wij moesten met de zuidwaartse Hurtigruten. Onze boot heet Trollfjord. Wat is nou Hurtigruten? Dat is oorspronkelijk de postboot. Als je op kaartkijk van Noorwegen is het noordelijkse deel heel smal, fjorden steken steeds het land in. Zou je over land willen gaan, dan moet je vele fjorden oversteken; met een pont of ligt er, als je mazzel hebt, een brug. Ik hoorde voor het eerst over Hurtigruten toen ik ‘Dinas boek’ las van de noorse schrijfster Herbjörg Wassmo. Dina was een zaken vrouw in de negentiende eeuw. Ze woonde in de buurt van Kirkenes, heel erg noord tegen de Russische grens. Wilde zij producten uit het Zuiden( lees Trondheim of Bergen) moesten ze komen met Hurtigruten. Wilde ze zaken doen of nieuwe klerenkopen moest ze zelf met Hurtigruten. Die was toen een houten boot, kon ongeveer 10 passagiers nemen. Het duurde een paar weken in Trondheim te komen – vele havens moesten aangedaan worden! In Trondheim huurde ze een huis, want ze bleef daar zeker een maand. Was het winter, moest ze wachten tot warmere tijden, voordat ze weer noordwaarts kon gaan. Tegenwoordig is Hurtigruten een groot schipmij, vele boten, zo groot als huizen die toeristenvan zuid naar noord als vice versa. Op ‘onze’ boot zagen we hoeksuite van het hotel. We hebben al 3 uur op de boot op zonnendek vertoefd in brandende zon. De eerste haven is al aangelegd en verlaten. Straks ga ik verder met het blogbericht. Slechte internet verbinding; de foto’ s willen iet overkomen.

   

TiONDE dagen Harstad Hurtigruten

Vi är världens lyckligaste ostar! När vi vaknade sken solen för fullt, varm, het. Vi såg Hurtigruten komma in tillkajen i Harstad. Fast det visade sig vara ‘fel’ båt;  det var den norrgående Hurtigruten. Vi skallmed den sydgående. Dom möts här. Ni vet väl vad Hurtigruten är? Första gången jag hörde talas om Hurtigruten var i boken ‘Dinas bok’ skriven av Herbjörg Wassmo. Läs den! Vi stitter nu på soldäck, det är nästan alltför varmt. Fortfarande har vi fjäll med snötoppar utmed båtens ‘ landsida’ . Hurtigruten lägger till vid flera hamnar. Just nu vid platser på Lofots öarna. Båten är lagom full. Ibland en kvarts timme, ibland ligger den still en timme eller så. Kan man kanske gå iland och köpa souvenirer?! Ute vid baren står nu en äkta kock med hög kocksmössa. Han bakar våfflor. Ock solen bara skiner! Ibland vänder vi på stolarna här uppe på soldäck, däck 9, följer solen. Plötsligen var där ett brudspar, hon i vitt och slöja. Också en idé att gifta sig på Hurtigruten. På eftermiddagen for vi genom ett smalt sund. Däruti från gick en liten smal fjord, Trollfjorden, namnet på vår båt! Kaptenen åkte ända in i fjorden. Bergen, med snö, stupade rakt ner i vattnet, smältvatten strömmade utefter bergväggarna. Kaptenen svängde båten först runt åt vänster, sedan runt åt höger. En riktig trolldans! Jag undrade om alla Hurtigrutebåtarna ( det finns 11 stycken) gör samma 3 D tur in den smala fjorden, eller bara vår, med namnet Trollfjord. Av kyparen hörde vi senare att alla Hurtigrutebåtar tar turen ” för att de är så små” . Det finns många fler båtar som transporterar resenärer längs Norska kusten, de tar 2000 passagerare, Hutigrutebåtarna ” bara” 800. De stora skeppen kan absolut inte åka in i Trollfjorden! Det var verkligen en upplevelse att ha varit med om detta! Det är också så märkligt att höga snöiga berg går så långt ut i havet. Somliga 1600 m höga. Senare åt vi lyxig middag på restaurangen. När vi kom till Svolvaer hade solen gått i moln och det regnade lite. Där blev båten liggandes i 2 timmar. Många hade bokat en ‘ mås safari’ ( måsarna kretsar hela dagen över oss!?!) vilken otur dom hade!

Vandaag kwamen we ogen tekort. De hele treinreis van Kiruna naar Narvik in Noorwegen hadden we bergen met sneeuw links en rechts. Chris wilde maar niet stoppen met fotograferen. Toen we Riksgränsen, grens tussen Zweden en Noorwegen, naderden reed de trein door vele tunnels, die ‘s winters grote hoeveelheden sneeuw en lawines moeten verhinderen op de treinbaan te vallen. In Noorwegen zijn de bergen veel ruwer dan in Zweden. Een fjord stak diep het land in, de bergen mét sneeuw liggen ver uit in de kust. Grillige kust. Na 3 uur in de trein waren we in Narvik. We moesten echer verder. De bedoeling is om morgen ochtend met Hurtigruten, de ‘postboot’ te gaan. Die kan niet in Narvik komen. Daarom gingen we met een bus naar Harstad ver weg op een uitstekende bergeiland ligt. Je denkt dat daar niet vele mensen wonen. Ver weg van ‘alles’. Maar Harstad blijkt een flink grote stad te zijn. Na 2 uur in de bus werden we afgezet voor het Scandic hotel. Hier hebben we een hele suite op de zesde verdieping; slaapkamer ( er liggen zelfs heerlijke badjasjes op bed) , zitkamer met een grote bank, een halletje en een badkamer. En een groot balcon met uitzicht naar twee kanten. Over de zee. Na inchecken zijn we de aanlegplaats voor Hurtigruten opgezocht. Morgenochtend vroeg vertrek half negen met ontbijt aan boord. We zijn best moe van zo’n reisdag en alle mooie vergezichten. En de zon gaat maar door op ons te schijnen!!

I morse tog vi tåget från Kiruna till Narvik. Hela vägen hade snötoppade berg på båda sidor. Chris kunde inte sluta att ta bilder. Ju närmre vi kom till Riksgränsen, desto oftare körde tåget genom tunnlar, som på vintern skyddar tåget från snö och laviner. Efter Riksgränsen blev landskapet, bergen vildare, högre. Snart stack en fjord, som Narvik ligger vid, in i landet. Vi satt 3 timmar på tåget. I Narvik var vi ännu inte framme. Vi skall ju fara vidare med Hurtigruten. Den kan inte gå ända in till Narvik. Så vi fick färdas vidare med buss. Ytterligare 2 timmar åkte vi längs nya fjordar, över broar, längs många hus långt ifrån all ära och hederlighet. Man undrar vart dom jobbar, handlar…. Så kom vi fram tiil Harstad långt ute i havsbandet. Jag hade förväntat en liten by så långt iväg. Men Harstad är en väldigt stor stad. Bussen körde oss ända fram till hotellet ( vi var 20 st Inlandsbaneresenärer) Vi har en hel suite på hörnet uppe på sjätte våningen; hall, badrum, rum med hörnsoffa, sovrum med bl.a. härliga badrockar. Utsikt över fjorden åt två håll. Vi traskade runt lite vid kajerna för att veta vart Hurtigruten kommer att ligga i morron bitti. Den lättar ankar kl. hal nio i morron bitti, så frukosten blir på Hurtigruten. Och solen bara fortsätter att skina…! Efter en sådan här dag blir man trött av alla underbara vyer.