Author: Catharina Smeekes

Gisteravond wilden we nog even de sterrenhemel bekijken. Echter moesten we allebei zo hoesten en onze neus ging branden. We weten niet wat er buiten hing, maar gezond is anders.
Vanochtend gaan we eerst lekker ontbijten bij Smitty’s om daarna onze koffers weer in te laden. Het wordt een prachtige dag vandaag en dat komt mooi uit nu we de Icefield Parkway gaan rijden. Onze eerste stop zijn de Athabasca falls. Dit is een korte wandeling. Het is nog wel fris, maar ik loop al lekker op mijn slippers en Sipke in zijn korte broek. We komen een paar mensen tegen uit zuid Californie die vragen of we het niet koud hebben. Zelf hebben ze mutsen op, handschoenen aan en dubbele sokken. Maar ja, wij zijn dit weer wel gewend in Nederland ???? 

  Na deze stop rijden we door naar de Sunwapta Falls. Hier gaan we een langer stukje lopen, maar komen ook weer bij een prachtige waterval. 

Onze volgende stop wordt de Columbia Icefields. Echter voor we hier zijn, komen we stil te staan. Er blijken wegwerkzaamheden te zijn. Gelukkig gaan we na een klein half uur weer rijden. Voor Sipke was het iets vervelender. Hij twijfelde bij het vorige uitzicht of hij nog ging plassen, maar hij dacht het wel te redden tot de volgende stop. Nu duurde die volgende stop met een drukkende blaas wel wat langer. ????

Bij de Icefields is het erg druk en gaan eerst maar even lunchen. Na de lunch besluiten we om naar de voet van de gletsjer te lopen. 

  We zien af van de excursie met de snowmobiels. Hiermee wordt je met een bus de gletsjer opgereden, maar het lijkt de gletsjer geen goed te doen.

Na deze wandeling rijden we door naar de parker ridge trail. Dit is een erg mooie wandeling omhoog de berg op. Geweldige uitzichten, maar hier speelt mijn hoogtevrees weer op. Nu moet ik ook nog naar beneden. Ik geef Sipke een hand en met veel zweten kom ik uiteindelijk toch beneden en kan ik weer trots op mezelf zijn.

  
Ondertussen is het een uurtje of drie en besluiten we alleen nog naar Peyto lake te gaan. Na een kleine steile wandeling komen we aan bij het meer. Erg mooi, maar er is denk ik net een bus met Japanners gestopt. Het lijkt alsof ze het hele viewpoint overnemen, zodat niemand meer een foto kan maken.

  We gaan hier dan ook snel weer weg om verder te rijden naar Banff.

We nemen het laatste stuk de snelweg in plaats van de tussendoorweg, maar dit blijkt niet de beste keus te zijn. Hier komen we vanwege wegwerkzaamheden weer een stukje in de file te staan.

Rond zes uur komen we dan aan in Banff. Supergezellig dorpje waar we ‘s avonds een heerlijke steak hebben gegeten en eindelijk weer Starbucks hebben.

  

We leven nog!!! Het was wel een beetje warm op de kamer, maar ach.We gaan eerst lekker ontbijten met blueberry pancakes in een diner waar ze met de koffiepot langs blijven komen.

Dan rijden we door naar Mount Edith Cavell. Hier komen we om 10 uur aan en het is nog lekker rustig. We wandelen naar de glacier en hebben een geweldig uitzicht. 

  We besluiten om nog een stukje hoger te lopen, alleen wordt dit stukje een hele wandeling. Het uitzicht wordt namelijks alsmaar mooier. We komen op 2120 meter en het lijkt wel alsof het onweert. Dit blijkt een stukje ijs te zijn wat naar beneden stort. Wat een lawaai, maar zo mooi om te zien.

  
We zien ook nog een paar marmotten en zeggen al tegen elkaar: ” zul je net zien, komen we geen beer tegen, maar hebben we wel marmotten gezien”

  
Na een fikse wandeling gaan we terug. Blij dat we zo vroeg zijn gegaan, want het is nu een heel stuk drukker.

Tijd voor de lunch. We gaan naar dezelfde diner als vanochtend en bestellen een paar eieren. 

Na een goede lunch rijden we naar Maligne lake. Hier maken we een korte wandeling. We zien hier een chipmunk die we goed op de foto kunnen zetten.

  We komen ook nog langs Medicine lake. Dit meer staat erg droog en apart om te zien. Daarnaast is bijna een heel bos afgebrand.

We rijden verder naar Maligne Canyon om nog een wandeling te maken. We hebben afgesproken om tot de vierde brug te gaan, maar we komen tot brug vijf. We gaan over het pad voor de paarden terug, waardoor we nog meer uitzichten hebben. 

   

 Als we terug zijn, blijkt dat we vandaag meer dan 12,5 km gewandeld hebben en voelen we ons heel sportief. We gaan nog even lekker eten om daarna van onze Heineken te genieten bij de cabin.

Vandaag ontbijten we eerst bij onze ranch. De gastheer loopt relaxt op zijn sloffen wat het gelijk leuk maakt.Na een heerlijk ontbijt gaan we vandaag naar Jasper. Helaas regent het nog steeds, maar dat mag de pret niet drukken. Minder is dat onze radio de kanalen van Sirius niet lijkt te ondersteunen. Normaal luisteren we deze graag, omdat je dan de keus hebt tussen 80’s, 90’s, rock enzovoort. Dit hoort bij de roadtrip. We hopen dat hij het in Amerika wel weer doet, want de hele dag Taylor Swift is teveel van het goede????

Rond lunchtijd zijn we bij Mount Robson. We gaan eerst wat eten en daarna besluiten we een stukje te lopen. Helaas staat er niet bij hoelang de trail is, dus besluiten we na een tijdje weer terug te gaan. Gelukkig wel mooie uitzichten gehad tijdens de wandeling. 

  
We gaan ook nog een stukje terugrijden naar het water waar de zalmen aankomen. Ontzettend mooi uitzicht, maar helaas geen zalm te zien. We hadden nog zo gehoopt op een beer aan de kant die zalm aan het vangen was ????

  
We rijden weer verder, want het is nog een stukje naar Jasper en het regent helaas nog steeds.

Eind van de middag komen we aan in Jasper en rijden we door het stadje. We vinden Pine Bungalows waar we overnachten. Hier hebben we een schattige cabin in het bos. 

  Aangezien het koud kan worden brandt er een oude gaskachel. Nu maar hopen dat we morgen nog leven en niet zijn omgekomen door een koolmonoxide vergiftiging. Verder geen wifi op de kamer en weer geen tv. Dit is vooral voor Sipke minder. Ik heb hem al aangeboden om een boek van mij te lenen, maar dat wilde meneer niet.

Nadat we zijn ingecheckt gaan we nog even lekker eten. We belanden bij de Koreaan en eten hier heerlijk. 

  Daarna is het weer tijd voor ons bedje, want morgen wordt een drukke dag

Na een goede overnachting gaan we eerst bij Subway ontbijten. Dit is zo’n beetje de enige keus die we hebben. We vertrekken vandaag rond negen uur naar onze volgende bestemmjng. Volgens de TomTom zouden we hier meer dan zeven uur over gaan rijden. Misschien dat hij denkt dat er geen goede wegen zijn, want het is een uurtje of vier rijden????We vertrekken met regen en de hele weg blijft het regenen. We stoppen wel een paar keer bij een uitzichtpunt en gelukkig regent het dan niet heel hard.

In de middag komen we aan in Clearwater en besluiten we eerst door te rijden naar onze overnachtingsplek. We zitten in the middle of nowhere en vragen ons af waar we uit komen. Uiteindelijk komen we bij een leuke ranch en checken in. We krijgen hier vanavond ook diner en de steak voor Sipke is al uit de vriezer gehaald.

  

Nadat we de koffers hebben weggebracht, gaan we terug naar Clearwater om te lunchen. Ondertussen is het harder gaan regenen, maar we gaan toch het park Wells Gray in. We rijden als eerste naar de Helmcken Falls en vanaf de parkeerplaats is het een klein stukje lopen naar de waterval. We horen hem al denderen. Als we bij het uitzicht komen is de waterval helaas omhuld door de wolken, maar nog steeds mooi. Net als we weer verder willen gaan, zien we dat de wolken oplossen en de waterval tevoorschijn komt. Wow, nu is hij nog mooier.

  
Hierna rijden we door naar Dawson falls en gelukkig is het weer droog. Deze is iets verder lopen, maar dan hebben we weer een geweldig uitzicht. 

Als laatste besluiten we naar Moul Falls te gaan. Hier aangekomen blijkt dat deze bijna 3 km lopen is, maar ja we zijn er nu toch. We beginnen weer te lopen en komen uiteindelijk bij de waterval. Deze is mooi, maar minder indrukwekkend. We kunnen nog wel een stuk naar beneden, maar we besluiten terug te lopen. 

  
Moe maar voldaan komen we terug bij de ranch. Even douchen en dan is het tijd voor het avondeten. We krijgen nacho’s als voorgerecht, zalm met salades en groenten als hoofdgerecht (voor Sipke een steak) en nog een toetje. 

Om half tien besluiten we dat het mooi is geweest en gaan we lekker slapen

Vandaag eerst weer genoten van een heerlijk ontbijt. Nu onze magen gevuld zijn, kunnen we op weg. 

  
We gaan de sea to sky highway rijden. We rijden de bergen in en zitten weer helemaal in de natuur. Onze eerste stop is Shannen falls. Het is heel druk hier, maar gelukkig hebben we snel een parkeerplek. Het is maar een paar minuten lopen, maar dan hebben we direct een mooi uitzicht.

  
We vervolgen onze weg naar Brandewyn falls. Dit is ook een kort stukje lopen, maar we zien weer een prachtige waterval. 

Ondertussen is het lunchtijd, dus in Whistler stoppen we voor de lunch. Ze hebben hier een grote parkeergarage die uitkomt op het plein. De eerste eettent ziet er leuk uit, dus we besluiten om hier te gaan eten. We lopen achter de dame aan die onze plek gaat wijzen. Ze houdt de deur voor ons open en als we al bijna achterin de zaak zijn, blijkt dat we daarna achter de verkeerde dame zijn aangelopen. Dit begint al goed. We besluiten een gezonde lunch te nemen. Sipke neemt kip en ik neem een broodje champignon. Na de heerlijke lunch lopen we nog even door het stadje voordat we onze weg vervolgen.

De volgende stop is joffre lake. Hier gaan we eerst even plassen. Geweldige wc’s, een gat in de grond. Gelukkig hebben ze handsanitizer. Daarna lopen we eerst naar de lower lake. Prachtig blauw water. Daarna willen we naar de middle lake lopen. Dit is 3 km en zou 2,5 uur lopen zijn. Ik weet niet in welk tempo men loopt, maar voor ons is dit echt geen 2,5 uur. We beginnen te lopen en weten dat er een stukje klimmen in zit. Het eerste stukje gaat prima, maar daarna begint het klimmen. De hele wandeling blijkt 1 grote klim te zijn. Op een bepaald punt vragen we onszelf af of we nog verder gaan, maar ja nu willen we het zien ook. Na nog wat klimmen komen we dan eindelijk bij het lake aan en ja, dit was echt de moeite waard.

  
Na wat rondkijken lopen we weer naar beneden. Dit gaat een stuk sneller, vooral als ik Sipke een arm geef. Dan vind ik het wat minder eng. In totaal hebben we iets meer dan een uur over deze wandeling gedaan.

  
We rijden verder naar onze eindbeste ming. Als we bij Lillooet aan komen, checken we in en vragen naar de eetgelegenheden. Dit zijn er niet veel en vanwegeLabourday zijn ze allemaal dicht. We besluiten een stukje te rijden en gelukkig hebben ze een Subway die open is. Het is deze keer een beetje een karige avondmaaltijd, maar dat is voor een keer niet erg.