Author: Catharina Smeekes

Vandaag zijn we begonnen aan onze roadtrip door Nederland.

Vanaf huis vertrekken we met een volbepakte auto. We rijden door dorpjes die we soms niet eens kennen. We nemen een heleboel rotondes waarbij je een beetje misselijk wordt, maar dat mag de pret niet drukken en we zien andere wegen dan normaal. De snelweg proberen we deze vakantie te vermijden.

Na onze lange rit van minstens een half uur komen we dan eindelijk aan op onze eerste bestemming in Hoenderloo.

Even snel de koffers op de kamer zetten en dan zijn we klaar voor het diner.

We hebben deze avond een drie gangen menu en besluiten maar gelijk een flesje wijn erbij te bestellen. We genieten alvast heerlijk en hopen op een goede nachtrust zodat we morgen klaar zijn voor onze eerste wandeling.

Ja Las Vegas. Het waren weer geweldige dagen. We dachten onze voeten rust te gunnen, (in totaal hebben we 208,6 km gelopen) maar die vlieger ging niet op. We hebben gewandeld, de bus gepakt en weer veel gezien.

De hoogtepunten waren:

Tenors of rock. Dit blijft een geweldige show, ook in een kleinere setting.

Zoomline. Ik heb zelfs mijn ogen open gehouden ?

Schieten. Geen trillende benen en weer een geweldige ervaring. Vooral de automatische wapens.

En als allerbeste hoogtepunt was het de dag van onze anniversary.

We zijn gaan eten bij Tao en hebben ons laten verrassen. Dit was subliem.

We weten niet wanneer we weer terug komen, maar voor nu zijn we superblij dat we deze vakantie hebben kunnen doen.

Vandaag goed geslapen en na het ontbijt gaan we op pad naar Zion.

Het is al lekker druk, dus besluiten we eerst een stukje te lopen.

We willen kijken of we het eerste deel van Angels Landing nog een keer willen doen en komen tot aan de haarspeldbochten. Het is zo druk dat het niet meer leuk is.

We besluiten terug te gaan en een deel van de Watchman trail te lopen.

Deze gaat flink de hoogte in, waardoor we besluiten om hem niet helemaal te lopen.

Onze voeten zijn nu ook wel een beetje wandelmoe.

We gaan op tijd terug naar Springdale, lekker opfrissen, koffers even goed inpakken en op tijd naar bed. Ja want morgen gaan we naar Las Vegas voor vier nachten!!!!

Ja vandaag gaan we weer een mooie route rijden. We staan vroeg op zodat we rond half tien in Bryce Canyon zijn. We willen weer de canyon in wandelen. Het is lekker koud boven en nog rustig. We gaan eerst kijken bij sunset point. De switchbacks zouden enger zijn om naar beneden te gaan met hoogtevrees, maar we gaan er toch voor. En wat ben ik trots op mezelf. Ik durfde aan de hand van Sipke prima de switchbacks naar beneden te lopen. We lopen door de canyon en bij sunrise point gaan we omhoog.

Ik vind de wandeling toch een stuk makkelijker dan in 2015. We zijn ondertussen lekker opgewarmd en klaar om naar Cedar Breaks national monument te rijden. Ik wil nog even een paar foto’s van de switchbacks en dan kunnen we weer op pad.

We rijden Bryce uit en als we de weg opdraaien moeten we even stil staan. Ik kijk naar rechts en zeg tegen Sip: volgens mij is er iets gebeurd. Dan besef je hoe betrekkelijk alles is, want op dat moment zien we een tourbus helemaal kapot en mensen die aan het helpen zijn. Er zijn al redelijk veel mensen aan het helpen dus wij rijden met een paar auto’s door zodat we niet in de weg staan. Als we erlangs rijden zien we mensen op de grond, bloed, kapotte vangrail en we denken dit is flink heftig. We rijden een stukje verder en dan komen de politie, brandweer en ziekenauto’s langs. We besluiten even te stoppen, want we zijn toch wel aangeslagen. We hebben het niet zien gebeuren, maar het was net gebeurd en je kunt alleen maar even denken hoe het voor deze bustoeristen moet zijn en de mensen die het hebben zien gebeuren. ‘S avonds zien we op het nieuws dat er helaas 4 mensen zijn overleden.

De rest van de dag zijn we nog wel mooie routes aan het rijden en genieten we van de uitzichten. In Cedar Breaks national monument blijkt nog een brand te zijn, maar hier hebben wij geen last van. Het is wel apart om de rook en vlammen te zien terwijl je aan de Rim staat.

Het is bij Cedar Breaks ongeveer 5 graden (in Nederland zouden we dan nooit een korte broek aantrekken) en best fris in onze korte broek. Maar als we gaan wandelen in het zonnetje heb je het toch wel heel snel warm.

‘S avonds zijn we in Springdale en wordt het ouderwets bij Oscar’s eten met al toetje onze Brownie.

Na een goede nacht en een goed ontbijt gaan we vandaag op weg naar Tropic.

Ik heb twee parken uitgekozen voor onderweg.

We gaan over de U12 en op weg naar Escalante. We komen over de hogback (langs twee afgronden) en daarna langs Kiva Koffee House, dus dit wordt de eerste stop. Zo’n mooi plekje met uitzicht. We drinken wat en nemen een scone. Dat kunnen we vast als lunch gebruiken.

We gaan verder naar Escalante Petrified Forest Statepark. Hier gaan we de wandeling lopen. Hij is niet lang, maar gaat wel omhoog. Een paar jaar geleden had ik gezegd : laat maar. Nu gaan we hem gewoon doen. Supergave uitzichten zien we. We lopen ook nog de rainbow trail waar we veel petrified wood zien liggen.

Na deze wandeling gaan we op weg naar het volgende statepark.

We komen aan bij kodachrome statepark.

Hier waait het goed. We besluiten om de panorama trail te lopen. Deze gaat vooral over de canyongrond. We doen de halve loop, want het is hier goed warm. Maar jee , wat is dit ook weer mooi. We besluiten om ook nog een kleine wandeling te doen en dan vertrekken we naar Tropic.

Aangekomen bij Tropic slapen we weer bij Bryce Country Cabin. Nog steeds hetzelfde alleen het kantoor is verhuisd.

We gaan douchen en eten bij de Pizza Place.

Voor het eerst in mijn leven heb ik mijn eten eerder op dan Sipke.

Het zou er mee te maken kunnen hebben dat ze zijn pizza waren vergeten ????. Onze ober vond het heel erg, maar wij kunnen er wel weer om lachen. Kan ik ook eindelijk eens zien hoe Sipke eet. We krijgen zelfs nog korting op de rekening.