Category: Sip & Cat’s Blog

Vandaag gaan we onze eerste wandeling doen. Na het ontbijt hebben we ervoor gekozen om de trage tocht in Hoenderloo te gaan lopen. We hebben onze nieuwe wandelbroek aan met onze nieuwe sokken en schoenen. Helemaal klaar vertrekken we naar het beginpunt. We lopen door de bossen en genieten van deze wandeling.

Op dit moment lijkt het alsof er geen andere mensen zijn, zo heerlijk rustig is het. We klimmen een beetje voor zover dat mogelijk is in Nederland. We komen bovenaan in de heuvels, maar gelukkig geen last van hoogtevrees ?

Ongeveer op de helft van de wandeling komen we op een drukke plek waar we even gaan lunchen. Na de lunch gaan we weer verder, blij dat we de rust kunnen opzoeken. We lopen over heide en weer door bossen.

Na zo’n vijf uur komen we bij het beginpunt. Even snel stoppen bij de SPAR voor boodschappen en dan onze voeten de welverdiende rust geven. We rusten nog even uit voordat we beginnen aan ons vijfgangen diner met een aantal bijpassende wijnen. Na het heerlijke diner is het tijd om te gaan slapen.

Vandaag zijn we begonnen aan onze roadtrip door Nederland.

Vanaf huis vertrekken we met een volbepakte auto. We rijden door dorpjes die we soms niet eens kennen. We nemen een heleboel rotondes waarbij je een beetje misselijk wordt, maar dat mag de pret niet drukken en we zien andere wegen dan normaal. De snelweg proberen we deze vakantie te vermijden.

Na onze lange rit van minstens een half uur komen we dan eindelijk aan op onze eerste bestemming in Hoenderloo.

Even snel de koffers op de kamer zetten en dan zijn we klaar voor het diner.

We hebben deze avond een drie gangen menu en besluiten maar gelijk een flesje wijn erbij te bestellen. We genieten alvast heerlijk en hopen op een goede nachtrust zodat we morgen klaar zijn voor onze eerste wandeling.

Ja Las Vegas. Het waren weer geweldige dagen. We dachten onze voeten rust te gunnen, (in totaal hebben we 208,6 km gelopen) maar die vlieger ging niet op. We hebben gewandeld, de bus gepakt en weer veel gezien.

De hoogtepunten waren:

Tenors of rock. Dit blijft een geweldige show, ook in een kleinere setting.

Zoomline. Ik heb zelfs mijn ogen open gehouden ?

Schieten. Geen trillende benen en weer een geweldige ervaring. Vooral de automatische wapens.

En als allerbeste hoogtepunt was het de dag van onze anniversary.

We zijn gaan eten bij Tao en hebben ons laten verrassen. Dit was subliem.

We weten niet wanneer we weer terug komen, maar voor nu zijn we superblij dat we deze vakantie hebben kunnen doen.

Vandaag goed geslapen en na het ontbijt gaan we op pad naar Zion.

Het is al lekker druk, dus besluiten we eerst een stukje te lopen.

We willen kijken of we het eerste deel van Angels Landing nog een keer willen doen en komen tot aan de haarspeldbochten. Het is zo druk dat het niet meer leuk is.

We besluiten terug te gaan en een deel van de Watchman trail te lopen.

Deze gaat flink de hoogte in, waardoor we besluiten om hem niet helemaal te lopen.

Onze voeten zijn nu ook wel een beetje wandelmoe.

We gaan op tijd terug naar Springdale, lekker opfrissen, koffers even goed inpakken en op tijd naar bed. Ja want morgen gaan we naar Las Vegas voor vier nachten!!!!

Ja vandaag gaan we weer een mooie route rijden. We staan vroeg op zodat we rond half tien in Bryce Canyon zijn. We willen weer de canyon in wandelen. Het is lekker koud boven en nog rustig. We gaan eerst kijken bij sunset point. De switchbacks zouden enger zijn om naar beneden te gaan met hoogtevrees, maar we gaan er toch voor. En wat ben ik trots op mezelf. Ik durfde aan de hand van Sipke prima de switchbacks naar beneden te lopen. We lopen door de canyon en bij sunrise point gaan we omhoog.

Ik vind de wandeling toch een stuk makkelijker dan in 2015. We zijn ondertussen lekker opgewarmd en klaar om naar Cedar Breaks national monument te rijden. Ik wil nog even een paar foto’s van de switchbacks en dan kunnen we weer op pad.

We rijden Bryce uit en als we de weg opdraaien moeten we even stil staan. Ik kijk naar rechts en zeg tegen Sip: volgens mij is er iets gebeurd. Dan besef je hoe betrekkelijk alles is, want op dat moment zien we een tourbus helemaal kapot en mensen die aan het helpen zijn. Er zijn al redelijk veel mensen aan het helpen dus wij rijden met een paar auto’s door zodat we niet in de weg staan. Als we erlangs rijden zien we mensen op de grond, bloed, kapotte vangrail en we denken dit is flink heftig. We rijden een stukje verder en dan komen de politie, brandweer en ziekenauto’s langs. We besluiten even te stoppen, want we zijn toch wel aangeslagen. We hebben het niet zien gebeuren, maar het was net gebeurd en je kunt alleen maar even denken hoe het voor deze bustoeristen moet zijn en de mensen die het hebben zien gebeuren. ‘S avonds zien we op het nieuws dat er helaas 4 mensen zijn overleden.

De rest van de dag zijn we nog wel mooie routes aan het rijden en genieten we van de uitzichten. In Cedar Breaks national monument blijkt nog een brand te zijn, maar hier hebben wij geen last van. Het is wel apart om de rook en vlammen te zien terwijl je aan de Rim staat.

Het is bij Cedar Breaks ongeveer 5 graden (in Nederland zouden we dan nooit een korte broek aantrekken) en best fris in onze korte broek. Maar als we gaan wandelen in het zonnetje heb je het toch wel heel snel warm.

‘S avonds zijn we in Springdale en wordt het ouderwets bij Oscar’s eten met al toetje onze Brownie.