Tag: Roadtrip2015

Vandaag vertrekken we helaas met regen. Het is een stuk rijden naar East Glacier, dus wordt het vooral een reisdag.

Vlak voordat we de grens overgaan, krijgen we ook te maken met mist. We zien geen hand voor ogen. En nee, het is niet zo dat de voorruit zo smerig was ????

  
We staan even stil bij de grens voor een aantal vragen en mogen dan de USA weer in.

De mist klaart gelijk op en we rijden nu door Montana. Een mooi landschap en gelukkig is het nu droog, maar wel koud.

We rijden eerst naar Many Glacier, maar hier regent het weer. We hebben nu niet zo’n zin in een wandeling, dus besluiten een stuk te rijden. Onderweg zien we een aantal mensen stilstaan, dus gaan we even kijken. Er blijken een paar grote elanden te lopen die we proberen te fotograferen.

Daarna rijden we door naar onze overnachtingsplek. Langs de route staan weer een paar mensen stil. We rijden er voorbij en zien dan een bruine beer. We keren om en hebben nu goed zicht op de beer. In heel Canada geen wild gezien, maar nog geen paar uur in Amerika en eindelijk onze beer.

  
We zijn helemaal blij en rijden de laatste paar kilometers. We gaan nog even over een lekkere hoge weg, wat Sipke natuurlijk geweldig vindt. De TomTom had een andere weg aangegeven en had ik nu maar een keer naar dat ding geluisterd. Gelukkig komen we heelhuids bij onze overnachtingsplek aan.

Ik had hier een cabin voor twee personen geboekt, maar we mogen in het oudste huis van East Glacier slapen. Hier kunnen wel acht personen slapen, zo groot is het. En ik krijg nog een gedeelte van mijn betaling terug aangezien we in het off season zitten. 

 ‘S avonds gaan we nog heerlijk eten bij een diner waar we eerst wat warms als drinken bestellen.

 Als toetje nemen we ook nog de bosbessentaart, die hier erg geliefd is. Terug in ons grote huis kijken we nog even tv en als ik moet plassen voordat we naar bed gaan, loopt Sipke nog even met me mee. In zo’n groot oud huis vind ik het toch wel een beetje eng ????

Vandaag hebben we een rustige dag. We lopen een stuk langs de rivier om op te warmen, want het is een stuk kouder dan gisteren. Terwijl we lekker aan het wandelen zijn, gaat het steeds harder regenen. Dan maar eerst even langs de Starbucks om op te warmen.

De rest van de dag besteden we aan shoppen voor souvenirs en gelukkig is het af en toe droog en zonnig tussen de buien door.

Vandaag was het de dag van geluk. Na een goede nachtrust die een paar keer verstoord werd door de toeterende treinen, zijn we eerst lekker gaan ontbijten.

Daarna vroeg op pad met een heerlijk zonnetje naar Moraine lake. We zijn over de bow valley parkway gereden met het fototoestel in de aanslag, maar helaas geen beren gezien.

Als we aankomen bij de weg naar Moraine lake staat er dat de weg gesloten is, maar we kunnen er toch langs. Soms snappen we Canada niet helemaal ???? 

We rijden een mooie weg omhoog en 800 meter voor we er zijn, zien we allemaal auto’s geparkeerd staan. What the fuck? Is het al zo druk? We rijden door naar de parkeerplaats en ja, het is inderdaad zo druk. Over de kleine parkeerplaats rijden we een rondje en er gaat net iemand voor onze neus weg. Yes, een hele goede parkeerplek. We lopen naar het meer en gaan een stuk naar boven. Wow dit is heel mooi.

  
We besluiten om ook de wandeling langs het meer te maken.

 Als we hiermee klaar zijn, is het bijna lunchtijd. We rijden door naar Lake Louise zodat we daar kunnen gaan lunchen.

Nou, als we dachten dat Moraine lake druk was hebben we ons vergist. Hier staan de auto’s nog verder geparkeerd. We rijden weer door naar de parkeerplaats en Sipke is het al bijna zat. Maar wat een geluk. Als we in een stoet van auto’s rijden, zien we een man lopen die wenkt dat hij weggaat. En ja hoor, we hebben weer een parkeerplek vlakbij.

We lopen naar het meer wat ook weer mooi is, maar wel ontzettend druk. We maken de wandeling langs het meer en gaan daarna heerlijk lunchen bij het kasteel.

  
Onze laatste stop van vandaag is Johnston Canyon.

En je raadt het al, hier is het weer zo druk dat de auto’s langs de weg geparkeerd staan. Maar ook hier weer mazzel met iemand die net wegrijdt van de parkeerplaats. We lopen hutjemutje over de paden naar de waterval. 

 Vandaag een heerlijke mooie zonnige dag gehad met veel mooie plekken.

‘S avonds gaan we nog eten bij de old spaghetti factory. Hier staat weer een wachtrij, maar omdat wij maar met zijn tweeen zijn, hebben we gelijk een plekje ????

Gisteravond wilden we nog even de sterrenhemel bekijken. Echter moesten we allebei zo hoesten en onze neus ging branden. We weten niet wat er buiten hing, maar gezond is anders.
Vanochtend gaan we eerst lekker ontbijten bij Smitty’s om daarna onze koffers weer in te laden. Het wordt een prachtige dag vandaag en dat komt mooi uit nu we de Icefield Parkway gaan rijden. Onze eerste stop zijn de Athabasca falls. Dit is een korte wandeling. Het is nog wel fris, maar ik loop al lekker op mijn slippers en Sipke in zijn korte broek. We komen een paar mensen tegen uit zuid Californie die vragen of we het niet koud hebben. Zelf hebben ze mutsen op, handschoenen aan en dubbele sokken. Maar ja, wij zijn dit weer wel gewend in Nederland ???? 

  Na deze stop rijden we door naar de Sunwapta Falls. Hier gaan we een langer stukje lopen, maar komen ook weer bij een prachtige waterval. 

Onze volgende stop wordt de Columbia Icefields. Echter voor we hier zijn, komen we stil te staan. Er blijken wegwerkzaamheden te zijn. Gelukkig gaan we na een klein half uur weer rijden. Voor Sipke was het iets vervelender. Hij twijfelde bij het vorige uitzicht of hij nog ging plassen, maar hij dacht het wel te redden tot de volgende stop. Nu duurde die volgende stop met een drukkende blaas wel wat langer. ????

Bij de Icefields is het erg druk en gaan eerst maar even lunchen. Na de lunch besluiten we om naar de voet van de gletsjer te lopen. 

  We zien af van de excursie met de snowmobiels. Hiermee wordt je met een bus de gletsjer opgereden, maar het lijkt de gletsjer geen goed te doen.

Na deze wandeling rijden we door naar de parker ridge trail. Dit is een erg mooie wandeling omhoog de berg op. Geweldige uitzichten, maar hier speelt mijn hoogtevrees weer op. Nu moet ik ook nog naar beneden. Ik geef Sipke een hand en met veel zweten kom ik uiteindelijk toch beneden en kan ik weer trots op mezelf zijn.

  
Ondertussen is het een uurtje of drie en besluiten we alleen nog naar Peyto lake te gaan. Na een kleine steile wandeling komen we aan bij het meer. Erg mooi, maar er is denk ik net een bus met Japanners gestopt. Het lijkt alsof ze het hele viewpoint overnemen, zodat niemand meer een foto kan maken.

  We gaan hier dan ook snel weer weg om verder te rijden naar Banff.

We nemen het laatste stuk de snelweg in plaats van de tussendoorweg, maar dit blijkt niet de beste keus te zijn. Hier komen we vanwege wegwerkzaamheden weer een stukje in de file te staan.

Rond zes uur komen we dan aan in Banff. Supergezellig dorpje waar we ‘s avonds een heerlijke steak hebben gegeten en eindelijk weer Starbucks hebben.

  

We leven nog!!! Het was wel een beetje warm op de kamer, maar ach.We gaan eerst lekker ontbijten met blueberry pancakes in een diner waar ze met de koffiepot langs blijven komen.

Dan rijden we door naar Mount Edith Cavell. Hier komen we om 10 uur aan en het is nog lekker rustig. We wandelen naar de glacier en hebben een geweldig uitzicht. 

  We besluiten om nog een stukje hoger te lopen, alleen wordt dit stukje een hele wandeling. Het uitzicht wordt namelijks alsmaar mooier. We komen op 2120 meter en het lijkt wel alsof het onweert. Dit blijkt een stukje ijs te zijn wat naar beneden stort. Wat een lawaai, maar zo mooi om te zien.

  
We zien ook nog een paar marmotten en zeggen al tegen elkaar: ” zul je net zien, komen we geen beer tegen, maar hebben we wel marmotten gezien”

  
Na een fikse wandeling gaan we terug. Blij dat we zo vroeg zijn gegaan, want het is nu een heel stuk drukker.

Tijd voor de lunch. We gaan naar dezelfde diner als vanochtend en bestellen een paar eieren. 

Na een goede lunch rijden we naar Maligne lake. Hier maken we een korte wandeling. We zien hier een chipmunk die we goed op de foto kunnen zetten.

  We komen ook nog langs Medicine lake. Dit meer staat erg droog en apart om te zien. Daarnaast is bijna een heel bos afgebrand.

We rijden verder naar Maligne Canyon om nog een wandeling te maken. We hebben afgesproken om tot de vierde brug te gaan, maar we komen tot brug vijf. We gaan over het pad voor de paarden terug, waardoor we nog meer uitzichten hebben. 

   

 Als we terug zijn, blijkt dat we vandaag meer dan 12,5 km gewandeld hebben en voelen we ons heel sportief. We gaan nog even lekker eten om daarna van onze Heineken te genieten bij de cabin.